Welcome to Optimise

ในโลกของการบริหารสมัยใหม่ มีการพูดกันมากถึง ‘ความหลากหลาย’ หรือที่ในต่างประเทศมักจะพ่วงเป็นชุดสามคำว่า D-E-I หรือ ความหลากหลาย (Diversity) ความเสมอภาค (Equity) และการมีส่วนร่วม (Inclusion)

สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่แค่นามธรรมที่เอาไว้โฆษณาในเว็บไซต์องค์กร แต่เป็นสิ่งที่บริษัทห้างร้านหลายแห่ง โดยเฉพาะในต่างประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา จัดกระบวนการปลูกฝังอย่างจริงจัง ไม่ว่าผ่านชั้นเรียนหรือกระบวนการแลกเปลี่ยนต่างๆ เพื่อให้ DEI กลายเป็นธรรมชาติของพนักงาน และไม่นำไปสู่ผลลัพธ์อันไม่พึงประสงค์ไม่ว่าอคติ ความเกลียดชัง หรือการเลือกปฏิบัติในการทำงานหรืออยู่ร่วมกัน ถ้านึกถึงเหตุการณ์ในสหรัฐฯ ที่พนักงานร้านกาแฟดังยี่ห้อหนึ่งเรียกตำรวจมารวบคนดำเพียงเพราะไปขอเข้าห้องน้ำโดยไม่ได้ซื้อกาแฟ ก็คงพอเห็นเหตุ

ในเมืองไทย แม้โดยประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาที่อาจไม่ถึงกับเคยมีสงครามหรือความรุนแรงกลางเมืองอันเนื่องมาจากความขัดแย้งทางเชื้อชาติ หรือสีผิว ตลอดจนความเปิดกว้างทางสังคมเกี่ยวกับการแสดงออกทางเพศโดยทั่วไป อาจชวนให้เข้าใจว่าสังคมไทยไม่มีปัญหาเรื่อง DEI กระนั้น ประเด็นเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่อาจนิ่งนอนใจ โดยเฉพาะเมื่อคำนึงว่า อคติที่กำจัดได้ยากที่สุด ย่อมเป็นอคติที่เราเองไม่ได้คิดว่ามีอยู่

เหนือไปกว่านั้น ความสำเร็จของการทำให้ DEI เป็นธรรมชาติขององค์กร จะไม่ใช่จำกัดอยู่แค่เพียงการได้กำจัดสิ่งที่เป็นปัญหาของการอยู่ร่วมและทำงานด้วยกัน อย่างเช่นอคติ หรือการเลือกปฏิบัติ แต่ยังเป็น ‘โอกาส’ ขององค์กรที่จะได้ประโยชน์จากความคิดความเห็นที่รอบด้านขึ้น ตอบโจทย์ความต้องการของผู้มีส่วนได้เสียได้ครอบคลุมขึ้น และเป็นสถานที่ทำงานที่ทุกคนใฝ่หาไม่ว่าจะสังกัดเพศหรือเชื้อชาติสีผิวไหน และด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องเดียวกันกับความยั่งยืนอันเป็นอุดมคติของธุรกิจ

Optimise ฉบับ The Knight’s Errand นี้ได้พาผู้อ่านไปพบกับเรื่องราวของผู้ที่เห็นเสน่ห์ของการความหลากหลายและการมีส่วนร่วม เช่น บริษัทท่องเที่ยวที่พาเงินไปให้คนท้องถิ่นอย่าง Local Alike โปรแกรมที่ช่วยคนพิการเข้าถึงประสบการณ์ที่กว้างไปกว่าเดิมอย่าง Scubility ร้านอาหารที่แสดงว่าความอร่อยไม่ได้มีสัญชาติอย่าง Royd โรงงานเซรามิกที่ดึงแรงบันดาลใจจากอัตลักษณ์จังหวัดชายแดนภาคใต้อย่าง Benjametha และแน่นอนที่สุดเรื่องราวของศาสตราจารย์กิตติคุณ วิทิต มันตาภรณ์ อัศวินผู้เดินทางไปใกล้และไกลเพื่อช่วยคนอย่างไม่เกี่ยงพรมแดน

รสชาติของความหลากหลายกลมกล่อมอย่างยิ่งจริงๆ